Ingenieuze eenvoud

Over het werk van beeldend kunstenaar Henk Rusman

 ‘Het begint met een stukje papier of karton waar ik een vorm uitsnijd, bijvoorbeeld een vierkant. Dan kan ik het karton gaan buigen, draaien of vouwen. Daardoor ontstaat ruimte- een buitenruimte, een binnenruimte- en een zeker ritme door de herhaling van vormen. Dat je met zo’n simpele ingreep zoveel kunt bewerkstelligen, vind ik fantastisch. Mijn leven lang ben ik er al door gefascineerd. Heldere vormen die zich wetmatig herhalen, daar kom ik nooit los van. Ordenen zit mij in het bloed. Ik zoek steeds naar nieuwe ordeningen, structuren en composities.’

Openbare ruimte

Na zijn studie aan de Stadsacademie in Maastricht vervolgt Rusman in 1975 zijn studie aan de Jan van Eyck Academie, ook in Maastricht.
Daar komt zijn geometrisch-abstracte invalshoek volledig tot bloei, geïnspireerd door het constructivisme en de concrete kunststromingen.
Ook wordt in die tijd duidelijk dat Rusman niet alleen vrij werk wil maken. Hij wil zich met zijn beelden ook graag manifesteren in de openbare ruimte.
‘Je hebt in de openbare ruimte te maken met nog grotere puzzels dan in het vrije werk. Want je begeeft je in een krachtenveld waar ook andere belangen een rol spelen. Zoals die van een opdrachtgever die zekere wensen heeft. Daarnaast heb je te maken met de omgeving waarin je ontwerp geplaatst wordt. Een kunstwerk verandert die omgeving en moet dat op een passende manier doen.  Dan is je ontwerp ook van invloed op de beleving van die veranderde ruimte.  Ontwerpen voor de openbare ruimte is een heel dynamisch proces en dat maakt zo’n project spannend. Niet in het minst omdat je als kunstenaar bij dat alles ook je eigenheid wilt bewaren.

Bezielde geometrie

In de driedimensionale wereld van Rusman zijn de geometrische werken verre van eentonig. De werken nodigen uit om eromheen te lopen en ze van alle kanten te bekijken. Bij iedere stap zie je een ander beeld.
‘Door die telkens nieuwe kijkhoeken blijft zo’n structuur ongrijpbaar en fris. Je ziet nooit alle kanten tegelijk. Daarnaast zijn er de effecten van licht en schaduw. Op een bepaalde manier zijn die op het eerste gezicht starre vormen heel levendig.
Er ontstaat een bezield verband tussen het rationeel ogende werk in metaal en de vitaliteit van de natuur. Al die ´strenge´ geometrische ontwerpen gaan opeens leven.